Ook de graftombe met de nog levende Nefertari werd zorgvuldig met een zware stenen deksel afgesloten. Zo was het volk er zeker van dat de farao op zijn reis naar de godenwereld werd vergezeld door zijn geliefdste vrouw. De Egyptenaren lieten veel goud, sieraden en beeldjes van landarbeiders in de graftombe achter, zodat zij deze konden meenemen op hun reis naar het hiernamaals. De hogepriesters vertrokken uit de grafkamer en sloten deze hermetisch af, zodat niemand ooit meer bij Ramses Il en zijn grote liefde zou kunnen komen. Nefertari stierf een verschrikkelijke dood in de donkere graftombe, waar niet uit te ontsnappen was. Doordat er nog verse lucht door de kieren kon binnenkomen, ging het stervensproces langzaam. Een afschuwelijke dood die je zelfs je ergste vijand niet gunt. Zo liggen liefde en dood soms pal naast elkaar. In de graftombe ontstond in de laatste dagen van Nefertari haar angst voor donkere en kleine ruimtes, die tot in het diepste van haar ziel werd gekerfd. De therapeute wist te vertellen dat de oude ziel van Nefertari in Kathleen huist. Zo is haar angst in dit leven voor kleine en donkere ruimtes verklaarbaar en terug te voeren naar de tijd van farao Ramses ll. Door terug te gaan naar haar verleden kan Kathleen haar fobieën oplossen, maar tot nu toe heeft ze niet de moed gehad om in therapie te gaan. Zodoende kantoorruimte schiphol slapen we nog altijd met het licht aan.
Kathleen komt rond elf uur thuis en we gaan tegenover elkaar op de bank zitten. Haar ogen zijn rood doorlopen. Ze is een oude ziel en ik vermoed dat ze zich realiseert dat haar leven geruïneerd is door mijn verslaving aan risico’s. “Hoe gaan we nu verder?” vraagt ze. “Ik weet het oprecht niet,” is mijn antwoord. “Zijn we alles kwijt?” “Ik ben bang van wel,” verzucht ik. “En meer dan dat. We hebben een grote schuld.”
Het is stil in de kamer van onze villa op deze eerste kerstdag, waar de kerstsfeer ver is te zoeken. Ik weet dat dit gesprek bepalend is voor de rest van onze relatie. Als Kathleen er nu de brui aangeeft, komt ze nooit meer terug op haar beslissing en ben ik naast mijn vermogen en baan, ook nog eens mijn grote liefde kwijt. “Wat ben je van plan?” vraagt Kathleen. “Ik stop met handelen op de beurs en ga doen waarvoor mijn leven is bedoeld.” “Wat is dat precies?” “Dat weet ik nog niet, maar mijn moeder heeft ooit gezworen dat ik een profeet zou worden. Een man die een nieuwe tijd aankondigt, is datgene dat telkens in me opkomt.” Weer is het stil in de kamer en ik hoor de hersenen van Kathleen bijna kraken. “Ik blijf bij je,” zegt ze ten slotte. Het lijkt wel of er geen woorden uit haar mond komen, maar parels, goud en diamanten tegelijkertijd. “Wij zijn tenslotte zielenmaatjes en dat betekent dat we elkaar steunen in voorspoed en in tegenspoed. Nu je de keuze hebt gemaakt om je baan op te zeggen, blijf ik bij je. Er komt voor ons een heel moeilijke tijd aan, maar we gaan er uitkomen door elkaar te steunen. Je bent een bijzonder mens en hebt deze ervaring waarschijnlijk nodig om op het juiste pad te geraken. Ik steun je en we gaan van de kerst genieten, nu het nog kan.”