Wie zijn ik?

De wetenschap ondermijnt niet alleen het liberale geloof in de vrije wil, maar ook het geloof in individualisme. Liberalen geloven dat we een uniek, ondeelbaar zelf hebben. In-dividuen zijn on-deelbaar. Oké, mijn lichaam bestaat uit zo’n 37 biljoen cellen9 en mijn lichaam en geest ondergaan elke dag talloze wijzigingen en transformaties, maar als ik goed oplet en mijn best doe om in contact met mezelf te blijven, dan zal ik diep in mijn binnenste een duidelijke, heldere, authentieke stem horen die mijn eigen ware zelf is en die alles in het universum zin en waarde geeft. Het liberalisme slaat alleen winkel huren amsterdam ergens op als ik een echt zelf heb -lees: één echt zelf -want als ik meer dan één authentieke stem heb, hoe moet ik dan weten naar welke ik moet luisteren in het stemhokje, in de supermarkt en op de relatiemarkt? De laatste decennia zijn biowetenschappers echter tot de conclusie gekomen dat het liberale verhaal pure mythologie is. Het ondeelbare authentieke zelf is net zo echt als de eeuwige ziel, Sinterklaas en de paashaas. Als ik echt diep in mezelf kijk, valt de schijnbare eenheid die ik als vanzelfsprekend beschouw uiteen in een kakofonie van tegenstrijdige
stemmen, waarvan er niet eentje mijn ‘ware zelf’ is. Mensen zijn geen individuen. Mensen zijn ‘dividuen’. Het menselijke brein bestaat uit twee hersenhelften die met elkaar verbonden zijn door een dikke zenuwkabel. Elke hersenhelft bestuurt de tegenovergestelde kant van het lichaam. De rechterhersenhelft bestuurt de linkerkant van het lichaam, ontvangt gegevens van de linkerkant van het blikveld en is verantwoordelijk voor de bewegingen van de linkerarm en het linkerbeen, en vice versa. Daarom negeren mensen die een beroerte in hun rechterhersenhelft hebben gehad soms de linkerkant van hun lichaam (ze kammen hun haar alleen aan de rechterkant van hun hoofd of eten alleen het voedsel dat op de rechterkant van hun bord ligt ).10 Er zijn ook winkel huren nijmegen emotionele en cognitieve verschillen tussen de twee hersenhelften, hoewel er geen scherp omlijnde verdeling is. Bij de meeste cognitieve activiteiten zijn beide hersenhelften betrokken, zij het niet in gelijke mate. In de meeste gevallen speelt de linkerhersenhelft bijvoorbeeld een belangrijkere rol bij de spraak en bij logisch redeneren, terwijl de rechterhersenhelft dominanter is bij het verwerken van ruimtelijke informatie.